کیمیا رهگذار در نشست پایانی نگاه شخصی در هفتمین روز «ده روز با عکاسان» پیرامون نگاه خود به پرتره نگاری سخن گفت.
او ابتدا با اشاره به مجموعه «لابیرنت» گفت: من بعد از این مجموعه نگاه دوباره ای به مجموعه های قبلی خود کردم و متوجه شدم بدون این که خود بدانم مجموعه های من با یکدیگر ارتباط تنگاتنگی دارند.
این عکاس گفت: من از دوران دبیرستان شروع به عکاسی پرتره کردم و روی این ژانر متمرکز شدم و همزمان عکاسی خیابانی را نیز آغاز کردم. به همین خاطر همیشه با مردم مرتبط بوده ام.
او با بیان جمله ای از اسکار وایلد گفت: همه معتقدند در پس هر ظاهری باطنی نهفته است. اما برای من عکاس چیزی جز ظاهر وجود ندارد. این تبحر من است که بتوانم از این ظاهر چیزی بخوانم. سال 2005 مجموعه ای را با عنوان «مهم» به نمایش درآوردم که مجموعه لانگ شاتی از یک سری آدم بود که به دوربین پشت کرده بودند. بسیاری می پرسیدند که این عکس کیست و من در پاسخ آن ها می گفتنم مهم است. من در آن جا می خواستم برای خود تبیین کنم که برخی از اتفاق ها حاصل فضولی است و نه چیز دیگری.
او سپس مجموعه "آدم" خود را به نمایش در آورد که مجموعه از جزئیات صورت انسان بود جزئیاتی که ممکن است با نزدیک شدن به افراد آن را مشاهده نکنیم.
رهگذار سپس مجموعه لابیرنت خود را به نمایش درآورد و در توضیح آن گفت: در این پروژه می خواستم به آدم ها نزدیک شوم. به ذهنشان و تصوراتشان. من می خواستم حالت ها در اخلاق و غیره را به تصویر بکشم و به این سوال خود که آیا ما ترتیب زیبایی را در ذهنمان رعایت می کنیم پاسخ بدهم.
او گفت: همه این عکس ها در همان زمان ساخته شده است و عین همین تصاویر روی نگاتیو چاپ شده است. قصد نداشتم که با فتوشاپ دست و پای خود را ببندم و به همین اندازه تا جایی که توانستم در پروسه تولید دقت کردم و اگر مشکلی هست از دستم در رفته و به عمد نخواستم آن را تصحیح کنم.
او در ادامه نگاتیو و یکی از عکس های اورجینال خود را نیز به نمایش گذاشت تا مخاطبان بتوانند از نزدیک با تکنیک کاری او آشنا شوند.