نشست "عکاسی خبری، نگاهی به ایران؛ نگاهی به جهان" در هفتمین روز با ششمین همایش 10 روز با عکاسان حضور مجید رضائیان، علیرضا بهرامی و عباس کوثری عصر روز سه‌شنبه 21 آذرماه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی ششمین همایش 10 روز با عکاسان، مجید رضائیان، روزنامه‌نگار پیشکسوت و کارشناس حوزه خبر در ابتدای این نشست بر لزوم توجه به خوانش عکس تأکید کرد و در این باره گفت: خوانش عکس تابع عناصری که در متن وجود دارد، نیست اما نکته ظریف اینجاست که خواندن یک عکس متکی به چه عناصری است؟
او ادامه داد: تحلیل گفتمان بر سه رکن نشانه‌شناسی، معناشناسی و متنی که برگرفته از نشانه و معناست متکی است. همان‌طور که می‌دانید عکس یک متن نیست اما قطعاً در دل خود نشانه‌هایی دارد که خوانش آن را میسر می‌سازد چرا که ریشه یک تصویر از نشانه‌شناسی آغاز می‌شود.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت تصریح کرد: بهترین سینماگران در بدو امر عکاس بوده‌اند زیرا این از واقعیت وام گرفته‌اند و از اصول عکاسی آموخته‌اند که کادر چه معنایی دارد؟ در واقع یک عکس واقعیتی است که در یک کادر قرار می‌گیرد لذا انسان خالق آن است به همین خاطر من با واژه شهروند خبرنگار یا شهروند عکاس مخالفم چرا که معتقدم عکاسی و روزنامه‌نگاری چیزی فراتر از انتقال دادن است.
رضاییان، عکس را دارای روایتی از سوی عکاس دانست و بیان کرد: زمانی که ما با یک عکس مواجه می‌شویم، واقعیتی را در یک کادر می‌بینیم که روایتی عکاسانه در دل خود دارد. این درست است که یک عکس متنی ندارد اما ما می‌توانیم متنی از آن دریافت کنیم، متنی که درک ما از واقعیت درون عکس است.
او تفاوت اثر دو عکاس را به دیدگاه‌های آنان از یک اتفاق مربوط دانست و گفت: بسیار دیده‌ایم که دو عکاس از یک لحظه عکاسی کرده‌اند اما اثر آنان دو تأثیر متفاوت را بر مخاطب به دنبال دارد چرا که ما به عنوان یک مخاطب به المان‌هایی که در واقعیت نهفته است توجه داریم و برای دریافت آن نشانه‌شناسی می‌کنیم.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت ادامه داد: عکاس به عنوان یک هنرمند با انتخاب نوع کادربندی می‌تواند یک روایت دراماتیک بسازد لذا ما نباید مسئله را ساده برداشت کنیم. به همین خاطر با آمدن تکنولوژی‌های نوین باز هم رسانه جای خود را حفظ کرده است زیرا دیدگاه یک عکاس و یک خبرنگار متفاوت از دیگران است.
عباس کوثری، دبیر سرویس عکس نیز در ادامه این جلسه گفت: به نظر می‌رسد که در سال‌های ابتدایی ورود روزنامه و نشریه به ایران، اغلب کسانی که به این عرصه روی آورده‌اند ادیب و نویسنده بوده‌اند با این وجود اهمیتی که آنان برای تصویر و عکاسی با وجود امکانات آن دوران داشته‌اند، بسیار بیشتر از امروز است.
او ادامه داد: بدیهی است که ما از لحاظ، تولید، نشر و توزیع مطبوعات در ایران شرایط غیر استانداردی داریم به همین خاطر روندی که در ایران دنبال می‌کنیم بسیار متفاوت از شکل جهانی آن است.
علیرضا بهرامی، روزنامه‌نگار نیز در این نشست گفت: اگر با نگاهی مقایسه‌ای به روزنامه‌نگاری ایران با جهان نگاه کنیم، این واقعیت بدیهی است که ما وضعیت مناسبی نداریم. نشریات محلی در سطح دنیا، نقش بسیار مهمی دارند در حالی که ما در ایران عموماً با بخش‌هایی رو به رو هستیم که از نشریات به عنوان ابزاری برای تجارت استفاده می‌کنند به همین خاطر می‌توان گفت که شرایط امروز مطبوعات باعث عدم استاندارد در این حوزه می‌شود.
بهرامی تصریح کرد: در فضای رسانه‌ای ما یکی از واقعیت‌های موجود عدم توجه تحریریه متنی به بخش عکس و بالعکس آن است لذا باید دلیل این جدایی را نیز بررسی کرد چرا که در رسانه‌های امروز ما درک درستی نسبت به کارکرد امروز عکس وجود ندارد.
بهرامی تغییر کارکرد عکس در دنیای امروز را امری کاملاً بدیهی خواند و اضافه کرد: در دنیای امروز عکس دیگر به عنوان تزئین یا ارزش افزوده متن به کار نمی‌رود چرا که امروز عکس بخشی از متن است و حامل بخشی از ارزش‌های خبری است که گاها متن به آن پیوست می‌شود.