مهسا احرابی فرد از عکاسان خبری پیرامون مجموعه زنان کوچک و چند مجموعه دیگر خود در بخش نگاه شخصی ششمین همایش 10 روز با عکاسان روز چهارشنبه 22آذرماه توضیحاتی را ارائه کرد.
احرابی فرد گفت: یازده سال پیش به واسطه حضور در رشته روزنامه نگاری عکاسی را آغاز کردم و به واسطه نوع شغلم به سوی عکاسی خبری و مستند کشیده شدم. در سال های ابتدایی ورود به دانشگاه که با بحران های سیاسی دهه هفتاد مصادف شده بود و همزمان با تعطیلی دانشگاه ها به مرکز مطالعات و توسعه رسانه ها رفتم و در آنجا واحدهای عکاسی را زیر نظر استادانی چون بهمن جلالی و اسماعیل عباسی فراگرفتم. در حال تکمیل پروژه پایان نامه خود در میدان مولوی و کوچه های بازار به ثبت عکس مستند پرداختم.
این عکاس گفت: با ورود به یک خبرگزاری از دبیر سرویس عکس خواستم که مرا به برنامه های خبری بفرستد کند که بیشتر با مردم در ارتباط هستم. مثلا راهپیمایی 22 بهمن را به نشست رییس جمهور ترجیح می دادم. در طی سفرهای استانی که از سوی خبرگزاری می رفتم جدای از این که سوژه مورد نظر خود را می گرفتم به دنبال دغدغه های شخصی خود جستجوهایی را انجام می دادم و در این بین دوست داشتم از دغدغه ها و مشکلات مردم بپرسم.
او گفت: کم کم به جمع آوری مجموعه فکر کردم اما راهش را بلد نبودم. در مراسم محرم و دو سال پیاپی مامور شدم از مداحان دسته های عزاداری عکاسی کنم. دوست داشتم بدانم که این ها چه کاره هستند و کنجکاوی در من وجود داشت. از نقطه ای به بعد جدی تر شدم و به کاوش بیشتری دست زدم در این میان از زنان معتاد دروازه غار برای انجمن پزشکان بدون مرز عکاسی کردم و این شروع راه من در گرفتن مجموعه بود.
این هنرمند گفت: سپس در اولین سفرم به زابل از منطقه ای حومه که پاتوق معتادان زابل بود شروع به عکاسی کردم که مجموعه خوبی بود. در این سفر و با ادامه رابطه ام با این افراد متوجه شدم که بسیاری از دختران و پسران در سنین کم ازدواج می کنند که حاصل فقر و بی سوادی بود.
این اتفاق باعث شد تا در یک روندی در جستجوی دخترانی که در سن کم ازدواج می کنند به مکان های مختلف ایران سفر کنم و مجموعه زنان کوچک آغاز شد که هم چنان هم ادامه دارد و هنوز هم برای من این مجموعه پایان نپذیرفته است.