کارگاه «عکاسی خراسان در مسیر جشنواره ها» با حضور مهدی فاضل و کیارنگ اعلایی در سالن شهناز برگزار شد.
فاضل در ابتدای این نشست به واکاوی نقش جشنواره ها در پیشرفت سطح عکاسی پرداخت و گفت: جشنواره ها عموما انگیزشی عام برای تولید عکس ایجاد می کنند و از سویی عکاسان را برای دیده شدن عکس هایشان تربیت می کنند.
او ادامه داد: جشنواره ها موجب می شوند تا عکاسان به تولید عکس های تازه تر مجاب شوند و از سویی به ثبت موضوعاتی بپردازند که در گذر زمان رو به نابودی گذاشته است.
این هنرمند گفت: البته نباید از نقش آموزشی جشنواره ها و جریان سازی که در عکاسی موضوعی می کنند هم غافل شد. نکته مهم تر آن است که جشنواره ها دغدغه تولید کتاب عکس را نیز دارند.
فاضل سپس به واکاوی معضلات جشنواره ها در ایران پرداخت و گفت: متاسفانه ما به دلیل تغییرات پی در پی در سیستم مدیریتی جشنواره های متداولی نداریم و عمده جشنواره های ما کمتر از یک دهه عمر می کنند و این به قوام موضوعات جاری در این جشنواره ها آسیب می زند.
او گفت: بد نیست که از خلال جشنواره ها ما بتوانیم عکاسی یک منطقه را مورد تحلیل قرار دهیم. اما این زمانی مثبت خواهد بود که عکاسی برای هنرمند یک روند و مسیر باشد نه یک هدف. هدف قراردادن یک جشنواره جندان امر جالبی نیست. در جشنواره ها گرایش به سمت ارائه تک عکس وجود دارد و عمدتا از نگاه پروژه ای در این نمایشگاه ها پرهیز می شود. معتقدم با این حجم تولید انبوه رسانه تک عکس دارد به بن بست می رسد. امیدوارم که جشنواره هایی به وجود بیاید که نگاه ویژه ای به مجموعه عکس داشته باشد. یک جشنواره به هر حال با تداوم است که عمیق تر می شود.
او سپس به ذکر چند نمونه از جشنواره های عکاسی در مشهد پرداخت و با ارائه نمودارهای آماری وضعیت عکاسی در خراسان رضوی را برررسی کرد.
او در این نشست به جشنواره های عکس از جمله «حضور»،«جشنواره ملی عکس مشهد»،«گلستانه»،«خانه دوست»،«لحظه عاشورایی»،«جشنواره عکس زعفران» و «جشنواره عکس ایران» اشاره کرد.