مخاطبان سلسله نشست های «نگاه شخصی» در ششمین همایش ده روز با عکاسان به چند وجهی بودن این برنامه تاکید کردند.
به گزارش روابط عمومی ششمین همایش 10 روز با عکاسان، بخش "نگاه شخصی" از چهارمین دوره به همایش 10 روز با عکاسان اضافه شد و تاکنون با استقبال مخاطبان و علاقمندان مواجه شده و در ششمین دوره نیز 28 عکاس تجربه ها و نگاه شخصی خود را در این بخش بیان کردند.
امید رستمی یکی از مخاطبان بخش نگاه شخصی ششمین همایش 10 روز با عکاسان گفت: قبل از حضور در این برنامه فکر می کردم که نگاه شخصی تنها می تواند متعلق به عکاسانی باشد که سابقه ای طولانی دارند و به عنوان پیشکسوت کارنامه ای را با خود به دوش می کشند اما این نگاه با حضور در این نشست ها برای من منتفی شده است.
او که طراحی گرافیک می خواند، گفت: در این برنامه بسیاری از عکاسان جوان بودند که با ارائه پروژه های متنوع خود توانستند نگاه ویژه ای را نسبت به شکل عکاسی خود ارائه کنند. نگاهی که به نظر می رسد در آینده می تواند خروجی چشمگیری داشته باشد.
رضا کربلایی نیز یکی دیگر از مخاطبان این بخش بود. او گفت: نمی توان برخی از توضیحاتی را که در این جلسات بخصوص از سوی عکاسان جوان مطرح می شود، نگاه شخصی نام گذاری کرد. نگاه شخصی به نظر وجهی عمیق تر دارد و ارائه یک پروژه و صحبت کردن پیرامون آن نمی تواند برای ما آگاهی نسبت به یک نگاه وسیع عکاسانه به وجود آورد و فکر می کنم باید در این نگاه تردید کرد.
او که دانشجوی رشته عکاسی است ادامه داد: البته فکر می کنم دریافت ها از این نشست ها به خود مخاطبان هم بستگی دارد. به دلیل این که با بسیاری از نظرات مطرح شده در این نشست ها مخالف بودم سعی می کنم بر مسیر خود حرکت کنم و بتوانم از دل نقاط ضعف جاری در این نگاه ها، به قوت نگاه خود برسم.
سمیرا شیدا فر که دانشجوی نقاشی است، معتقد است: این برنامه ها در یک نمای کلی می تواند ما را با نگاههای مختلف عکاسان مواجه کند. جدای از تجربه های عکاسانه و نگاه شخصی در ارائه اثر هنری نکته ای که در این نشست ها آموزنده بود، کیفیت پروسه عکاسی بسیاری از عکاسان بود. سختی ها و ترس ها و شادی هایی که در دل یک خطرپذیری به آن رسیده اند.
او گفت: این نگاه تاثیر مهم تر و ویژه تری در درک فضای ذهنی یک هنرمند دارد. این برنامه موجب آن شد تا دید من در تشخیص عکس خوب از بد گسترش پیدا کند و نحوه برخورد فکری برخی عکاسان با مقوله هنر و ابزارکارشان آموزنده بود.
این دانشجوی رشته نقاشی گفت: ما متاسفانه این دست فضاها را در طول سال خیلی کم می بینیم و فکر می کنم اگر بیرون از این رویداد که شبیه یک دانشگاه فشرده بود بیشتر ببینیم اتفاق بهتری رخ خواهد داد. ما باید استمرار را در این کار لحاظ کنیم.